zalig gevoel,de lente,zonnevitamine en ontluikend leven rondom!
Zoals buiten alles begint te knoppen,fluiten, nesten bouwen ..., groeit bij mij de drang om 'in gang te schieten'. Ik neem me voor gedoseerd dagelijks een beetje in de tuin te doen maar kom mezelf weer tegen.
Doseren blijft mijn hoofdprobleem, dit vraagt discipline en telkens opnieuw stel ik vast dat ik deze eigenschap nog wat mag ontwikkelen :-)
Ik blijf mild tov mezelf want mijn pijnlijk lijf maakt me vlug duidelijk dat het 'te' was.Ik krijg fysiek direct de rekening gepresenteerd maar terwijl ik bezig ben, lijk ik dat niet te voelen.
Mijn partner vraagt of ik het dan nooit zal leren...Begrijpelijk die reactie want het gaat hier om 'zelfgezochte' pijn .Waarom na het afvegen van de tuinstoelen ook nog de tuintafel behandelen?Ik genoot zo van het met water smossen in het zonneke dat ik vergat dat ik wou stoppen na die stoelen...
Is dit genieten de pijn waard? Soms wel, soms niet .
Ik wil de vrijheid om voor mezelf uit te maken wanneer ik wel kies om 'erover' te gaan vb op vakantie bepaalde uitstappen meedoen met extra pijnstiller, bepaalde feestjes die ik niet missen wil, soms op mijn vrijwilligerswerk, spelen met metekindjes, .......Het genieten samen met anderen, het iets kunnen betekenen voor de ander ..maakt dat het me de pijn waard is.
M.b.t. mijn overdaad in de tuin is het een ander verhaal. Of die tafel nu gisteren,vandaag of morgen wordt afgeveegd, maakt niet veel uit.Op zich heeft niemand voordeel aan mijn geforceer en is de eerste voldoening ook vlug overstemt door de pijn.
Kan ik dan toch best met een schema gaan werken om me te helpen afgrenzen???Het trekt me totaal niet aan want ik hou niet van lijstjes, plannen, voorgeschreven regels....
Hier kom ik weer mijn sterke nood aan vrijheid tegen.Ik heb al op vele vlakken ingeleverd en wil me vrij voelen om te doen wat mijn gevoel me ingeeft. Blijkt nu weer dat mijn gevoel mijn gezond verstand domineert als het op voor mij plezante,ontspannen lenteklusjes aankomt.
Iedere lente hetzelfde verhaal,dezelfde frustratie van over mijn grens gaan en toch kijk ik er ieder jaar naar uit.
De lentezon geeft extra energie, positieve vitamines en ik vind dat mensen vriendelijker zijn en meer ontspannen. Waarschijnlijk straal ik zelf ook positievere vibes uit dan in de winter en buitenklusjes doen, kan ook energie geven.De dagen dat ik me 'inperk' ervaar ik vooral het positieve.
Gelukkig geniet ik ook van gewoon niets doen , een boek lezen, luisteren naar de ontluikende natuur,kijken naar passerende fietsers en wandelaars(ik heb het geluk midden in het groen te wonen). Ik neem me voor de volgende dagen onkruid en vuile ramen te negeren en vooral reservevitamines op te doen zittend in mijn propere tuinzetel aan mijn propere tafel :-).
lentegroet,
Ies
